DA CAPO AL FINE na podstawie „Cmentarzyska samochodów” Fernando Arrabala

Fernando Arrabal DA CAPO AL FINE
na podstawie „Cmentarzyska samochodów”*
Tłumaczenie - Jerzy Zagórski

Premiera 14 lutego 2021, Scena Witkacego

*Spektakl grany poprzednio pod tytułem "RAZ - DWA - RAZ" teraz w nowej odsłonie  oraz obsadzie.

Spektakl dla widzów powyżej 18. roku życia!

Fernando Arrabal - (ur. 11. sierpnia 1932) współczesny pisarz, dramaturg, poeta. Od 1955 osiadły we Francji i tworzący głównie w języku francuskim. Także scenarzysta, reżyser filmowy, autor dzieł plastycznych, aktor. Najbardziej znany ze swych dzieł scenicznych - obok Ionesco czy Becketta jeden z najgłośniejszych przedstawicieli teatru absurdu.

Zespół Teatru Witkacego wziął tym razem na warsztat sztukę Fernanda Arrabala "Cmentarzysko samochodów", by zabrać widza w świat absurdu i nonsensu. Bo choć bohaterowie kojarzą się z konkretnymi postaciami biblijnymi, tak naprawdę świat cmentarzyska samochodów znajduje się gdzieś na perypetiach dużego miasta. Rozgrywa w nieokreślonym bliżej świecie. Różne języki mieszają się tu jak na wieży Babel. (...) W tym bezsensownym świecie jest jednak jakiś porządek, jest powtarzalność. I są te same ważne pytania dotyczące ludzkości (jak tytułowa kwestia Po co nam dobroć?). Powtarzane pytania i powtarzane od-I umowne podziały ról. Ktoś raz jest tym karcącym, drugi raz zamienia się ze swoim partnerem i staje się jego ofiarą. I jest niepokój, którym podszyty jest cały ten spektakl, niepokój już iście witkacowski, podszept o kresie cywilizacji, o kresie religii, moralności... Czytaj całość
"A na co nam dobroć?" Beata Zalot Tygodnik Podhalański nr 9 05-03-2018

Rzecz o roli sztuki i artysty, miłości i śmierci, zdradzie i nadziei, w ostrym sosie absurdu i groteski z trudnym pytaniem o sens czynienia dobra.(...)
Józef Waczków, nieżyjący już tłumacz i poeta, pisał w tekście poświęconym Arrabalowi - cytując autora „Cmentarzyska samochodów”- że kluczem do jego teatru jest problem dobra: "W moim teatrze ujaw­nia się fascynacja dobrocią i jednocześnie obrzydzenie. Dobroć jest w nim zawsze obec­na, znienawidzona i święta”. [1]
W zakopiańskim spektaklu Andrzej Dziuk pokaże nam ją w kontekście śmierci, zniewolenia, zdrady, ale też miłości, nadziei i sztuki . Zapyta o sens bycia dobrym, ale nie odpowie jednoznacznie. Bowiem teatr Andrzeja Dziuka to przede wszystkim teatr ważnych pytań i co najwyżej sugestywnych podpowiedzi.Czytaj całość
Jolanta Drużyńska, „RAZ-DWA-RAZ. A NA CO NAM DOBROĆ?” PREMIERA W TEATRZE WITKACEGO – RECENZJA, Radio Kraków, 02-03-2018